ในช่วงแปดปีที่ผ่านมา ข้าพเจ้าดำรงตำแหน่งประธานร่วมบาคาร่าออนไลน์ของคณะกรรมการสถานะของชนกลุ่มน้อยในวิชาชีพเศรษฐศาสตร์ ดังนั้น ฉันเห็นข้อมูลทั้งหมดเกี่ยวกับการเป็นตัวแทนของชนกลุ่มน้อยและจำนวนชนกลุ่มน้อยที่เรามีในสาขาของเรา ตัวเลขนั้นต่ำมากเสมอ อันที่จริง เศรษฐศาสตร์มีเปอร์เซ็นต์ของชนกลุ่มน้อยหรืออย่างน้อยก็คนผิวดำ น้อยกว่าคณิตศาสตร์ล้วนๆ นั่นเป็นสิ่งที่สาปแช่ง
ในช่วงต้นปี 2019 สมาคมเศรษฐกิจอเมริกันได้ส่งแบบสำรวจเกี่ยวกับสถานะของอาชีพของเรา
ผลการวิจัยพบว่าผู้หญิงและชนกลุ่มน้อยไม่ค่อยรู้สึกดีกับสิ่งต่างๆ คณะกรรมการร่วมของฉันคือ Ebonya Washington, Amanda Bayer และฉันตระหนักว่าแบบสำรวจรวมเฉพาะคนในวิชาชีพเท่านั้น สำหรับแบบสำรวจของเรา ซึ่งปรากฏในวารสาร Summer 2020 Journal of Economic Perspectivesเราพบคนที่เลิกประกอบอาชีพนี้โดยดูจากอดีตผู้เข้าร่วมในโครงการภาคฤดูร้อนที่มีอายุหลายสิบปีที่มุ่งฝึกอบรมนักศึกษาระดับปริญญาตรีเพื่อประกอบอาชีพด้านเศรษฐศาสตร์ นักเรียนที่เป็นชนกลุ่มน้อยไม่เคยรู้สึกว่าได้รับการต้อนรับเข้าสู่สนาม พวกเขาไม่ได้บอกว่า “ที่นี่เป็นเต็นท์ขนาดใหญ่และมีที่ว่างสำหรับคุณในอาชีพนี้”
อะไรกระตุ้นให้คุณลงมือทำ?
งานแรกของฉันหลังจากจบการศึกษาคือที่มหาวิทยาลัยอลาบามา ฉันเป็นคณาจารย์ประจำ Black คนแรกที่ได้รับการว่าจ้างในโรงเรียนธุรกิจ เมื่อฉันได้รับตำแหน่ง ประมาณปี พ.ศ. 2546 มหาวิทยาลัยได้แต่งตั้งฉันเป็นผู้ช่วยคณบดีฝ่ายพัฒนาคณาจารย์และบัณฑิตศึกษา งานของฉันคือการรับสมัครและรักษาคณะแบล็ก เมื่อฉันออกจากงานนั้นในปี 2014 โรงเรียนธุรกิจของ University of Alabama มีคณาจารย์และนักศึกษาระดับบัณฑิตศึกษาที่เป็นคนผิวดำมากกว่าโรงเรียนอื่นๆ ในการประชุม Southeast Conference รวมกัน ตั้งแต่ฉันออกไป ตัวเลขเหล่านั้นก็ลดลง ซึ่งแสดงว่าเราต้องการการสรรหาบุคลากรอย่างแข็งขัน
อะไรทำให้ความคิดริเริ่มด้านความหลากหลายในปีนี้แตกต่างไปจากเดิม
หลังจากที่เรื่องราวต่างๆ ปะทุขึ้นในช่วงซัมเมอร์นี้ด้วยการเสียชีวิตของจอร์จ ฟลอยด์ สมาคมเศรษฐกิจอเมริกันได้ออกแถลงการณ์เกี่ยวกับความหลากหลายและความครอบคลุมในอาชีพของเรา ตัวฉันเองและอีโบยา วอชิงตัน เราบอกพวกเขาว่า “ข้อความไม่เพียงพอ คุณกำลังจะทำอะไร?”
เราไปหาพวกเขาพร้อมรายการที่สามารถดำเนินการได้ห้ารายการซึ่งปัจจุบันเป็นส่วนถาวรและประจำปีของความคิดริเริ่มของสมาคมเศรษฐกิจอเมริกันเพื่อความหลากหลายและการรวม หนึ่งในความคิดริเริ่มนำเสนอโอกาสสำหรับชนกลุ่มน้อยที่มีบทบาทต่ำในการพบปะกับบุคคลระดับสูงในวิชาชีพเศรษฐศาสตร์ เรากำลังพูดถึงชื่อประเภท Ben Bernanke นักเศรษฐศาสตร์ที่มีชื่อเสียงมาก เราประสบความสำเร็จเพราะเราไปที่คณะกรรมการบริหารพร้อมข้อเสนอในมือแล้ว
คุณอยากเห็นการเปลี่ยนแปลงอะไร
ในฐานะนักเศรษฐศาสตร์ เรารู้ว่าถ้าคุณต้องการเปลี่ยนพฤติกรรมของผู้คน คุณต้องมีสิ่งจูงใจ ตัวอย่างเช่น เราบอกผู้คนว่าพวกเขาจะไม่ได้รับตำแหน่งหากไม่มีสิ่งพิมพ์ในระดับและจำนวนที่แน่นอน มีการเขียนไว้อย่างชัดเจนและผู้คนก็รู้ และพวกเขาตอบสนองด้วยการผลิตปริมาณและคุณภาพของสิ่งพิมพ์ที่จำเป็น ทำไมเราไม่มีสิ่งนั้นเพื่อความหลากหลาย? หากโรงเรียนต้องการกระจายแผนกอีคอนของตน ก็สามารถพูดกับประธานได้ว่า: “สถานะการดำรงตำแหน่ง การขึ้นเงินเดือน การเลื่อนตำแหน่งทั้งหมดเชื่อมโยงกับการกระจายแผนกของคุณได้ดีเพียงใด” เราจะได้สิ่งที่เรากำลังมองหา มันคือเศรษฐศาสตร์ เป็นสิ่งที่เราทำ มันได้ผล.
จะเกิดอะไรขึ้นเมื่อเสียงข้างน้อยไม่อยู่ที่โต๊ะ?
ผู้กำหนดนโยบายมาหานักเศรษฐศาสตร์เพื่อขอคำแนะนำ แต่เมื่อคุณมีกำลังแรงงานจำนวนหนึ่งที่เป็นนักเศรษฐศาสตร์นั่งรอเพราะสภาพอากาศไม่เอื้ออำนวยสำหรับพวกเขา คุณจะไม่สามารถให้คำแนะนำที่ดีได้ สิ่งที่จะเกิดขึ้นต่อไปคือผู้กำหนดนโยบายจะเริ่มไปยังสาขาที่ให้คำแนะนำที่ครอบคลุมมากขึ้น เรากำลังจะถูกทิ้งไว้ข้างหลัง — สุชาติ คุปตะบาคาร่าออนไลน์
